فاصله زیادی بین نیاز یک تولیدکننده و تفکر مدیران دولتی وجود دارد

به گزارش صدای صنعتگر، این روزها سخنان بسیار و وبینارهای متعدد در حمایت از تولید و جهش تولید در راستای توجه به بنگاه‌های اقتصادی و صنعتگران، برگزار می‌شود اما تا روزی که این نشست‌ها برنامه عملیاتی برپایه برنامه جامع و به دور از راهبردهای جناحی نباشد، تحقق این مهم امکان پذیر نیست. دولت‌ها باید بپذیرند که تنها اجرا کننده قوانین باشند. بسیاری از دولت‌ها رویکردهای خاص خود در حمایت از صنعتگران را در نظر می‌گیرند که این راهبرد سبب سردرگمی فعالان اقتصادی می‌شود به همین خاطر با محمدرضا محمدی فعال حوزه صنعت و کارآفرینی که بنگاه کوچک زودبازده خود را بدون کوچکترین حمایت دولتی راه‌اندازی کرده است، به گفت‌وگو نشستیم تا چالش‌های پیش روی یک تولیدکننده را از زبان یک تولیدکننده بشنویم.
محمدرضا محمدی کارآفرین و فعال حوزه صنعت کشور در پاسخ به سوال خبرنگار ما مبنی بر علت حضورش در حوزه تولید با اشاره به سابقه تدریس و فعالیت‌های علمی خود، گفت: واقعیت این است که من بیست و پنج سال مدرس کنکور بوده و در سطح اول کنکور کشور تدریس کرده ام. کلاس های پروازی در تهران و استان ها و همچنین تألیف کتاب های مختلف رشته ریاضی گوشه ای از فعالیت ها بنده است. بر حسب یک اتفاق و در نهایت یک انتخاب به سمت تولید سوق پیدا کردم. معتقدم نه تنها تفاوت زیادی بین آموزش و تولید وجود ندارد بلکه ارتباط بسیار نزدیکی دارند . فراگیری و افزایش علم در هردو موضوع بسیار حائز اهمیت است و وجه مشترک فی ما بین آن ها است .هردو نقاط ضعف و نقاط قوت های مشترکی دارند که بررسی آن ها بسیار جالب است. مطالعه ، تحقیق و یادگیری در هرکدام به عنوان مولفه های اساسی وجود دارد. در مقاطع دانشگاهی دروسی نیز در شناخت و بررسی مشترکات آموزش و صنعت تدریس می شود که نشان از اهمیت ارتباط آموزش و تولید است.
هم‌زمانی روز پاسداشت مقام معلم و روزکارگر ( یازدهم اردیبهشت) مفهومی از قرابت و مشترکات دو واژه آموزش و تولید را بیان می کند. در نهایت معتقدم آموزش و تولید دو مولفه مهم با مشترکات بسیار و هم‌پوشانی‌های راه‌گشا هستند که باید موررد بررسی‌های موشکافانه قرارگیرد تا بتوان به نتایج خوب و اساسی در هردو موضوع دست یافت.
محمدرضا محمدی با اشاره به نقش دولت در حمایت از تولید کنندگان اظهار کرد: شاید این حرف کمی طنزآلود و تلخ باشد البته ذات طنز فاخر است که کمی تلخی درآن است. اگر دولت هیچ کاری نکند بزرگترین کمک را به ما کرده است. دوری دولت از محیط و شرایط تولید موجب شده فاصله بسیاری بین تصمیمات دولت و اهداف تولید ایجاد شود. عدم درک مناسب دولت از فضای تولید باعث شده برخی تصمیم ها نه تنها گره‌ای از مشکلات تولید باز نکند بلکه گاهی مانعی نیز بر سر راه تولید ایجاد کند. به نظرم غالبا کسانی که در مسند تصمیم گیری هستند هیچگاه خط تولید را از نزدیک ندیده و یا حداقل سه ماه در کارخانه ای کار نکرده اند. دولت نیت بدی ندارد و می خواهد کمک کند ولی واقعیت این است که کمک او ، موانع بسیاری ایجاد می کند. منظورم البته این دولت یا هردولت دیگری نیست من کاری با نام دولت‌ها ندارم.
محمدی تصمیمات مدیران دولتی را مانعی بر سر راه تولیدکنندگان دانست و افزود: متاسفانه فاصله زیادی بین نیاز یک تولیدکننده و نوع تفکر مدیران دولتی وجود دارد، نیازهای کوتاه مدت و بلندمدتی که مدیران دولتی شاید خیلی توجهی به آن ها نکنند.
این کارآفرین صنعتی در پاسخ به سوال خبرنگار مبنی بر نقش نظارت بر روند تولید، گفت: بگذارید من یک مشکل مشترکی که بین دو بخش آموزش و تولید در کشور وجود دارد را بیان کنم. در موضوع برگزاری کنکور برای ورود به مقاطع دانشگاهی شاهد سخت گیری هستیم در حالی که پس از قبولی دیگر سخت گیری هایی برای افزایش کیفیت تحصیل و نمرات دانشجویان وجود ندارد. دانش آموزان برای ورود به دانشگاه متحمل سختی ها و استرس های زیادی می شوند. واقعیت این است که ما برای ورود دانش آموز به دانشگاه خیلی سخت می گیریم اما زمانی که دانشجو وارد دانشگاه شد دیگر برنامه ای برای او نداریم. یعنی اینکه با هر مدل درس خواندن و هرنمره‌ای، فقط واحدهای درسی را پاس می‌کند تا مدرک لیسانس بگیرد و باز برای رفتن به ارشد سخت می‌گیریم و زمانی که قبول شد، کاری به کارش نداریم. درحالی که این پروسه باید عکس باشد. دانشجو به سادگی به دانشگاه برود اما آنجا تمام تلاش خود را برای کسب مدرک انجام دهد.در حوزه تولید هم همینطور است. یک تولیدکننده زمانی که می خواهد مجوز تولید را بگیرد آنقدر بر او سخت می‌گیرند که همان اول ترجیح می‌دهد مسیر غیرقانونی را پیش بگیرد. اگر هم ادامه دهند شاید ماه‌ها یا سال ها طول بکشد تا بتواند مجوز بگیرد. زمانی هم که مجوز صادر می شود دیگر کار به کار تولید کننده ندارند و این بزرگترین ضربه ای است که می شود به تولید و به مصرف کننده زد.
وی با بیان این‌که باید مسیر دریافت مجوز برای تولیدکننده سهل باشد، تصریح کرد: باید به سرعت مجوز صادر شود تا تولید کننده نیز تولید را به راه اندازد. پس از آن با ایجاد سیستم نظارتی و توسط کارشناسان دقیق ، تولید کننده مورد پایش و نظارت قرارگیرد. این درحالی است که امروزه برخی از تولید کننده ها پس از دریافت مجوز، درب کارخانه را میبندد و هرمحصولی که می خواهد ، با پایین‌ترین کیفیت تولید می کند. تولید محصول ایرانی بی کیفیت آیا نشان از ضعف ما است؟ خیر . این به این معنا است که به ما سخت گرفته نمی شود نظارتی بر تولیدات نیست. این تنها گوشه ای از مشکلات است.
وی اضافه کرد: تولید کننده ای را می شناسم که محصول تولیدی او یک نوشیدنی است. البته برند معروفی نیست اما مجوز تولید دارد. زمانی که به کارخانه او رفتم عدم رعایت نکات بهداشتی به وضوح قابل مشاهده بود به گونه ای که اصلا قابل توصیف نیست. این نشان می دهد نظارت ماموران بهداشت به شکل جدی وجود ندارد. متأسفانه در حوزه موادغذایی و بهداشتی نیز هم این‌گونه است. در حوزه خودروسازی ما هم همین است. واقعا این محصولی که توسط ایران‌خودرو یا سایپا وارد بازار می شود در حد و لیاقت مصرف کننده ایرانی است؟یعنی ما لیاقتش و توانش را نداریم که محصول با کیفیت تولید کنیم؟ علت‌اش این است که در این حوزه‌ها نظارت دقیق نیست.
محمدی به حمایت دولت از بخش تولید تاکید داشت و در پاسخ به سوال خبرنگار پیرامون علاقه به مسئولیت در دولت و وظیفه دولت در حمایت از تولید کنندگان گفت: خیلی خوشحالم که وزیر صمت نیستم. ضمن احترام به همه مسئولین محترم، خوشحالم که در آن فضا نیستم چون احساس می‌کنم من هم دچار روزمرگی می‌شدم. بخش عمدهای از کارگران ما در این فضاها یا همان بنگاه های کوچک یا بنگاه های زود بازده وارد شده اند. شما نگاه کنید چند درصد کارگران در کارخانه های بزرگ فولاد و آلمینیوم و پتروشیمی و سیمان و خودروسازی هستند؟ و چند درصد از کارگرها را در بخش‌های خصوصی کوچک که هیچ پشتوانه دولتی ندارند دارند حضوردارند. من توصیه می‌کنم که به این افراد بپردازند.
مدیرعامل محصولات پاکنام‌بی‌بافت با بیان این‌که تولیدی ها و بنگاه های اقتصادی کوچک نقش مهمی در کاهش جمعیت بیکاران کشور دارند، تصریح کرد: لازم است در حمایت از کاهش جمعیت بیکاران، مراحل ایجاد یک کسب و کار را آسان کنند تا جوانی که قصد راه اندازی یک کسب و کار کوچک را دارد تنها به 3 مولفه ایده، اراده و اندکی سرمایه نیازداشته باشد . جوان کارآفرین نباید دغدغه گرفتن مجوز را داشته باشد. سخت گیری های بی دلیل در صدور مجوز های لازم برای راه اندازی کسب و کار ها موجب می شود افراد به کسب و کارهای زیرزمینی و غیرقانونی روی آورند که خود باعث می شود نه تنها به تولید ملی ضربه وارد کنند ، حتی سهم مالیاتی خود را هم پرداخت نکنند .
محمدی در ادامه افزود: ظرفیت های اقتصادی کشورمان بسیار بیش از وضع کنونی است . مشکل انسان ها همیشه فاصله ای بین ضمیرخودآگاه و ضمیرناخودآگاه است.خودآگاه می گوید باید ورزش کنید، ناخودآگاه عکس آن را می گوید. ما80% کارهای مان را ضمیرناخودآگاه انجام می دهد.
وی در پایان گفت: در بحث کسب و کار هم همین است. آدمهای موفق همان یک درصدی های دنیا فقط یک ویژگی دارند، وآن هم این است که بین ضمیرناخودآگاه و ضمیرخودآگاه شان یک اتحاد وجود دارد و در واقع یک همسویی باهم دارند. هرچه که خودآگاه می گوید، ناخودآگاه فوراً اجرا می کند. فکر می کنم مشکل تولید در کشور ما وقتی حل می شود که بخش خودآگاه که می شود مسئولین تصمیم گیرنده در حوزه تولید و بخش ناخودآگاه که می شود کارفرمایان، تولیدکنندگان وکارگرها، این‌ها باهم یک همسویی داشته باشند.