به گزارش صدای صنعتگر، صرف مکمل‌های آهن برای پیشگیری و درمان کم‌خونی ناشی از فقر آهن ضروری است. با این حال، آگاهی از تداخلات دارویی و غذایی مرتبط با قرص‌های آهن برای افزایش اثربخشی و جلوگیری از عوارض جانبی اهمیت دارد. در این مقاله، به بررسی داروهایی که با قرص آهن تداخل دارند، مکانیزم این تداخلات، نکات کلیدی برای مصرف صحیح مکمل‌های آهن می‌پردازیم.

داروهایی که با قرص آهن تداخل دارند

چگونه از تداخل آهن با دیگر داروها جلوگیری کنیم؟

1. مشاوره با پزشک یا داروساز: قبل از شروع مصرف مکمل آهن، فهرست کامل داروها، مکمل‌ها و محصولات گیاهی مصرفی خود را در اختیار پزشک یا داروساز قرار دهید تا از تداخلات احتمالی جلوگیری شود. ​
   تنظیم زمان مصرف: برخی داروها می‌توانند با آهن تداخل داشته باشند. برای مثال:​
   • آنتی‌بیوتیک‌های تتراسایکلین و فلوروکینولون: این داروها می‌توانند با آهن ترکیب شده و جذب هر دو را کاهش دهند. توصیه می‌شود این آنتی‌بیوتیک‌ها حداقل ۲ ساعت قبل یا ۴-۶ ساعت بعد از مکمل آهن مصرف شوند.
     داروهای تیروئیدی (مانند لووتیروکسین): آهن می‌تواند جذب این داروها را کاهش دهد. مصرف لووتیروکسین حداقل ۴ ساعت قبل یا بعد از مکمل آهن توصیه می‌شود. ​
   
   مصرف با معده خالی: برای جذب بهتر، مکمل آهن را با معده خالی (یک ساعت قبل یا دو ساعت بعد از غذا) همراه با یک لیوان آب مصرف کنید. ​
   اجتناب از مصرف همزمان با مواد غذایی یا داروهای مهارکننده جذب آهن: از مصرف همزمان مکمل آهن با مواد غذایی حاوی کلسیم (مانند لبنیات)، فیتات‌ها (مانند غلات کامل) و پلی‌فنول‌ها (مانند چای و قهوه) خودداری کنید، زیرا این مواد می‌توانند جذب آهن را کاهش دهند. ​
   افزایش جذب با ویتامین C: مصرف مکمل آهن همراه با منابع ویتامین C (مانند آب پرتقال) می‌تواند جذب آهن را افزایش دهد.
   بررسی برچسب‌ها و دستورالعمل‌ها: همواره برچسب‌ها و دستورالعمل‌های داروها و مکمل‌ها را به دقت مطالعه کنید تا از تداخلات احتمالی آگاه شوید. ​